بررسی اثر استفاده از مواد عمل‌آوری‌کننده بر پایه لیتیوم‌پلی‌سیلیکات روی خواص مهندسی و دوام کف‌های بتنی

عمل‌آوری یکی از پارامترهای مؤثر بر مقاومت و دوام کف‌سازی‌های بتنی می‌باشد. عمل‌آوری مناسب باعث پیشرفت روند کسب مقاومت،کاهش احتمال پوسته‌شدگی سطح بتن و افزایش مقاومت سایشی آن می شود. در این مقاله اثر استفاده از نوعی ماده عمل‌آوری کننده بر پایه لیتیوم پلی‌سیلیکات بر روی مشخصات مکانیکی و دوام نمونه‌های بتنی مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، آزمون‌های تعیین مقاومت فشاری، جذب آب، نفوذپذیری تحت فشار آب و مقاومت سایشی بر روی نمونه‌های شاهد و آزمایشی انجام گرفت. با توجه به نتایج ارائه شده مقاومت فشاری نمونه‌های نگهداری شده در محیط آزاد بیش از 60% و در محیط آزمایشگاه بیش از 20 درصد، نسبت به نمونه‌های عمل‌آوری شده در شرایط استاندارد، کاهش مقاومت داشته‌اند. در صورتیکه در نمونه‌های آزمایشی، با اعمال ماده عمل آوری بر پایه لیتیوم‌پلی‌سیلیکات، مقدار کاهش مقاومت فشاری کمتر از 10 درصد بوده است. همچنین جذب آب نمونه‌های نگهداری شده در محیط آزاد، بیش از 3 برابر نسبت به شرایط استاندارد افزایش پیدا کرده، در صورتیکه در نمونه‌های با ماده عمل‌آوری مذکور، مقدار جذب آب فقط 14 درصد افزایش یافته است. نتایج آزمون تعیین مقاومت سایش نشان داد که در صورت استفاده از مواد عمل‌آوری ویژه نسبت به شرایط عمل‌آوری استاندارد بهبود مقاومت سایشی را در نمونه‌ها تا حدود 8 درصد را شاهد خواهیم بود. نگهداری در شرایط آزمایشگاهی و محیط آزاد به ترتیب موجب کاهش مقاومت سایشی به مقدار 8 و 21 درصد شده است.